Καν' το όπως ο Μπέκαμ Ο Βασίλης Σαμπράκος συγκρίνει τις θερινές διακοπές του μεγαλύτερου celebrity ποδοσφαιριστή με αυτές των Ελλήνων celebrities του ποδοσφαίρου.
Προ ημερών, σε ένα επαγγελματικό ταξίδι στη Μεσσηνία, βρέθηκα στην Costa Navarino να ακούω ιστορίες για την διαμονή διαφόρων διεθνών celebrities σε έναν τουριστικό προορισμό πολύ υψηλών διεθνών προδιαγραφών και έναν τόπο που επισκέπτονται πλέον προσωπικότητες από ολόκληρο τον πλανήτη. Ξεχώρισα τις ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστές ήταν σταρ του αθλητισμού. Και εντυπωσιάστηκα με αυτές που άκουσα για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και τον Εντβιν Φαν Ντερ Σαρ. Στα 38 αποσύρθηκε, αυτό το καλοκαίρι, ο πρώτος, στα 40 του αποσύρθηκε, δυο καλοκαίρια πίσω, ο δεύτερος. Μέσα από τις ιστορίες που άκουσα, για όσα έκαναν στο διάστημα της παραμονής τους στις ξενοδοχειακές και αθλητικές εγκαταστάσεις επιβεβαίωσα όσα αντιλαμβανόμουν για αυτούς τους δύο, όπως και θα κάθε άλλον από τους ποδοσφαιριστές που έβλεπα/βλέπω να παραμένουν ακμαίοι αθλητικά σε τέτοιες ηλικίες και να παρατείνουν στο μέγιστο τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής ζωής τους στο υψηλότερο επίπεδο.
Στο διάστημα της παραμονής τους στην Costa Navarino και οι δύο ποδοσφαιριστές χρησιμοποιούσαν έως και καθημερινά τις υψηλών προδιαγραφών αθλητικές εγκαταστάσεις, για να ακολουθήσουν πιστά το πρόγραμμα της συντήρησής τους στο επίπεδο που τους είχε ζητηθεί από τους επιστήμονες που παρακολουθούσαν την φυσική και σωματική κατάστασή τους. Χρήση των γυμναστηρίων, του κλειστού γηπέδου μπάσκετ, των γηπέδων του γκολφ και του τένις, όλων των αθλητικών παροχών, που είναι του "πρωταθλητισμός" επιπέδου. Αλλωστε βάζουν και τέτοια κριτήρια αυτοί οι αθλητές στην επιλογή των θερινών προορισμών τους.
Ναι, σαν αυθεντικοί celebrities που δικαιολογούν την ιδιότητα αυτή, ειδικά ο Μπέκαμ, έκαναν γούστα, έβγαζαν γούστα. Και “καταχρήσεις”, σε φαγητό, ποτό, έκθεση στον ήλιο, συνήθειες απαγορευμένες σύμφωνα με τους κανόνες της καθημερινής ζωής των ποδοσφαιριστών. Δεν έκαναν μόνο αυτό όμως. Ακόμη και στις διακοπές φρόντιζαν να κρατούν γεμάτη τη μπαταρία και ζωντανή τη μνήμη του σώματος.
Οι ιστορίες των θερινών διακοπών του Μπέκαμ και του Φαν Ντερ Σαρ δεν έχουν καμιά σχέση με τις περισσότερες από αυτές που έχω ακούσει για τους Ελληνες celebrities του ποδοσφαίρου, ειδικά της γενιάς αυτής, δηλαδή των συνομήλικων με τον Αγγλο και τον Ολλανδό. Οι ελληνικές ιστορίες ήταν πάντοτε γεμάτες με γούστα και υπερβολές, αλλά συνήθως άδειες από δουλειά. Συνήθως βεβαίως τέτοια ήταν η διαφορά και στις συγκρίσεις των περιγραφών της καθημερινής ζωής των ξένων και των Ελλήνων πρωταθλητών του ποδοσφαίρου. Περισσότερες οι καταχρήσεις στις ελληνικές περιγραφές, περισσότερες οι υπερβολές σε εκγύμναση και ασκητική ζωή στις ξένες περιγραφές. Κι αυτή είναι μια εξήγηση για την διαφορά στο προσδόκιμο ποδοσφαιρικής ζωής ανάμεσα στους ξένους και τους Ελληνες ποδοσφαιριστές που κάνουν πρωταθλητισμό. Οι πρώτοι αντέχουν να αποδίδουν σε υψηλό επίπεδο έως και κοντά ή στα 40. Οι δεύτεροι φτάνουν συχνά, με εξαιρέσεις, να δείχνουν παλαίμαχοι από τα 30 και απόμαχοι από τα 35. Οι ξένοι πρώτα δουλεύουν και μετά ζουν, στο περιθώριο που τους αφήνει η δουλειά. Οι Ελληνες πρώτα ζουν και μετά δουλεύουν, στα περιθώρια που τους αφήνει η “ζωάρα”.
πηγη. gazzeta.gr