Ο Αντώνης Σταθόπουλος μιλάει στο Gazzetta.gr για το πως από την Εράνη Φιλιατρών κατέληξε στις ακαδημίες της Τβέντε, αφήνοντας τις προτάσεις από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ.

Από την Δ' Εθνική και την Εράνη Φιλιατρών στις ακαδημίες της Τβέντε. Ο Αντώνης Σταθόπουλος μιλάει στο Gazzetta.gr για τα πρώτα του βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου, για τις προτάσεις που είχε από ελληνικές ομάδες, αλλά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύει πλέον στην Ολλανδία.

Πριν πάμε στο παρόν, πες μας λίγο για το παρελθόν σου και τα πρώτα σου βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου...
Από μικρός έπαιζα, αλλά στην Εράνη Φιλιατρών πήγα όταν ήμουν 9-10 ετών. Εκεί έμεινα μέχρι και το καλοκαίρι του 2013 όταν έφυγα για την Ολλανδία.

Η ευρύτερη περιοχή εκεί, έχει παράδοση στο να βγάζει καλούς παίκτες...
Ναι όντως... Έχει βγάλει τον Νίκο Λυμπερόπουλο, τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο και τον Νίκο Φρούσσο.

Εκεί πως τα πήγες;
Πολύ καλά θα έλεγα, καθώς ήμουν μέλος της πρώτης ομάδας από πολύ μικρός. Για να παίξεις στο πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής έπρεπε να είσαι 14ων ετών. Έτσι την Πέμπτη είχα γενέθλια και το Σάββατο έκανα την πρώτη συμμετοχή με την Εράνη.

Ποδοσφαιρικό ίνδαλμα ποιον είχες;
Λόγω θέσης, τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς.

Έπαιζες πάντα επιθετικός;
Ναι... Βέβαια, όταν ήμουν πιο μικρός υπήρχαν φορές που είχα παίξει και ως εξτρέμ. Κυρίως όμως έπαιζα στην κορυφή της επίθεσης.

Το ενδιαφέρον της Τβέντε, πως προέκυψε;
Παίζοντας στην τέταρτη κατηγορία, ήμουν και μέλος της Εθνικής ομάδας. Εκεί με είδαν και μου ζήτησαν να πάω να δοκιμαστών. Πήγα εκεί, έκανα πέντε προπονήσεις και μου είπαν οτι θέλουν να με κρατήσουν.

Πως ένιωσες;
Πολύ χαρούμενος. Ενθουσιασμένος θα έλεγα...

Άλλες ομάδες, δεν είχαν προσέξει το ταλέντο σου;
Υπήρξε ενδιαφέρον τόσο από τον Ολυμπιακό, όσο και από τον ΠΑΟΚ. Ωστόσο διάλεξα την Τβέντε επειδή πιστεύω οτι μπορούσε να μου προσφέρει καλύτερες συνθήκες. Έχει καλύτερες εγκαταστάσεις και γενικώς το ποδοσφαιρικό επίπεδο ζωής είναι πολύ καλύτερο. Μένεις προσηλωμένος καθαρά στο αγωνιστικό μέρος.

Οι γονείς σου πήραν το γεγονός οτι θα έπρεπε να μετακομίσουν σε μία ξένη χώρα;
Τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα. Από τη μία ήταν η χαρά για το μεγάλο βήμα που έκανα και από την άλλη ο προβληματισμός λόγω της προσαρμογής. Δεν είναι εύκολο πράγμα να φεύγεις και να πηγαίνεις σε μία ξένη χώρα, έτσι ξαφνικά.

Οι φίλοι σου τι σου είπαν;
Και εκεί ήταν το ίδιο... Από τη μία χάρηκαν για την ευκαιρία που είχα στην καριέρα μου και από την άλλη στεναχωρήθηκαν που θα φύγω.

Στην Τβέντε πως σε υποδέχθηκαν;
Πολύ καλά. Από την πρώτη στιγμή έκαναν τα πάντα για να με βοηθήσουν, τόσο τα μέλη του τεχνικού τιμ, όσο και οι συμπαίκτες μου.

Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;
Η αξιοκρατία που υπάρχει στην ομάδα.

Με την γλώσσα πως τα πας;
Δύσκολα πράγματα. Δεν είναι εύκολο να την μάθεις. Ακόμη προσπαθώ, αλλά πλέον έχει καταφέρει να συνεννοούμαι.

Έχοντας περίπου δύο χρόνια στην Τβέντε, σε ποιο τομέα θεωρείς οτι έχεις βελτιωθεί περισσότερο;
Εκτός από την τεχνική μου, θεωρώ οτι έχω βελτιώσει την ικανότητά μου στο σκοράρισμα και στο ψηλό παιχνίδι.

Το ποδοσφαιρικό σου status ποιο είναι;
Είμαι μεταξύ της U-17 και της U-19. Από την επόμενη σεζόν όμως θα είμαι μόνιμα στην U-19.

Πλέον έχεις και επαγγελματικό συμβόλαιο με την Τβέντε...
Ναι, το υπέγραψα πέρυσι το καλοκαίρι και λήγει το καλοκαίρι του 2017. Η συμφωνία υπήρχε από τη πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ, αλλά λόγω των κανονισμών δεν μπορούσα να υπογράψω συμβόλαιο.

Το τεχνικό τιμ της πρώτης ομάδας, σας παρακολουθεί εσάς τους πιο μικρούς;
Ναι, εννοείται... Δεν έρχεται μόνο ο προπονητής της πρώτης ομάδας στους αγώνες μας, αλλά και μέλη της διοίκησης. Καταλαβαίνεις οτι όλοι είναι κοντά σου.

Ζώντας από κοντά το ποδόσφαιρο στην Ολλανδία, ποια είναι η διαφορά με την αντιμετώπιση που έχει στην Ελλάδα;
Το πρώτο πράγμα είναι οι εγκαταστάσεις. Εδώ έχουμε 8 γήπεδα, 6 εκ των οποίων είναι με χορτάρι και τα άλλα δύο με πλαστικό.

Εκτός από αυτό;
Το γεγονός οτι δεν υπάρχει πίεση και οτι δίνουν μεγάλη βάση στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι. Εδώ οι προπονήσεις είναι μόνο με μπάλα, για αυτό και ευχαριστιέσαι να παίζεις ποδόσφαιρο.

Η ζωή εκεί πως είναι;
Χαλαρή. Καμία σχέση με το πως ζούμε εμείς στην Ελλάδα. Εδώ όλος ο κόσμος είναι σπίτι-δουλειά. Άντε να βγει για καμιά βόλτα για λίγη ώρα το βράδυ.

Πως είναι για ένα παιδί 15 ετών να αφήνει το μέρος που μεγάλωσε, να πηγαίνει στο εξωτερικό και να αφοσιώνεται στο ποδόσφαιρο;
Είναι λίγο δύσκολο, ειδικά στην αρχή. Η προσαρμογή όπως σου είπα δεν ήταν εύκολο. Δεν νιώθεις καλά όταν αφήνεις τους φίλους και την οικογένειά σου. Αλλά όλα αυτά τα ξεπερνάς.

πηγη https://www.gazzetta.gr